PEYGAMBER(S.A.V)Cebrail(a.s) 'a:"ey Cebrail cehennemin kapılarını tarif et.onlar bizim kapılarımız gibimidir?diye sorar.
Cebrail(a.s):
___ya Resulallah cehennem kapıları birbiri üzerinde katlar halindedirler.bir kapıdan diğer kapıya geçiş yetmiş yıldır ve her kapı bir öncekinden yetmiş defa daha sıcaktır.
Peygamber(s.a.v) tekrar,bu kapılara kimlerin yerleşeceğini sordu:
Cebrail:
___(HAVİYE) denilen en alt tabakada münafıklaroturacaktır.dedi
ayette belirtildiği gibi:

"hiç şüphesizmünafıklar cehennemin en alt tabakasındadırlar."(nisa/145)
___(CAHİM) diye yazılan ikinci kapı Allah'a ortak koşanların gireceği kapıdır.
üçüncü tabakada bulunan kapıda yıldıza tapanlar (sabiiler) girecektir.
bu kapının üzerinde (SEKAR) yazar.
dördüncü tabakada bulunan kapıda şeytana uyan putperestler ve ateşperestler girecektir.beşinci kapıdan yahudiler girecektir.
adı(SEİR)olarak yazılan altınca kapıdan hristiyanlar geçecektir, dedikten sonra Cebrail biraz durdu.Peygamber (s.a.v) tekrar:
___niçin yedinci kapıdan girenlerin durumunu bildirmedin?diye sordu.
Cebrail(a.s)kederli bbir veziyette :
___ya Resulallah bunu sorma!deyince ;Peygamberimiz"söyle" diye ı sarar etti.
Cebrail:
___orada senin ümmetinden tövbe etmeden ölenler vardır,dedi.
rivayet edildiğine göre:
"hepiniz oraya (cehenneme) istisnasız gireceksiniz!(meryem/71) ayeti indiğinde Peygamber (s.a.v)ümmeti için duyduğu üzüntü ve endişeden hüngür hüngür ağlamıştı.

Allahı bilen,hışmının şiddetini düşünen,O'ndan elbetteki korkar.gelecekte azaba uğramamak için nefsinin azgın isteklerini engeller ve terbiye eder.yapmış olduğu kötülüklerin üzerindeki perdeleri atarak,Allah'ın huzuruna getirilip,mahkeme sonucunda cehennemi atılması emredilmeden, ilahi ahlak esaslarına uyar.nice ihtiyarlar vardırki,"ah ihtiyarlığım " diye bağırır.nice gençler vardır ki: " ah gençliğim "diye bağırır.nice kadınlar"ah rezaletlerim"diye çırpınır.orada hepsinin gözleri ve bedenleri simsiyah, belleri kırıktır.orada ne büyüklere saygı gösterilir,ne küçüklere acınır ve kadınlar çıplaktır.

Allahım "bizi cehennemin ateşinden ve azaba seep olan bütün vasıtalardan koru!bize acıyarak iyilerle birlikte bizi de cennete koy!ey aziz ve günahları bağışlayan Allahım,hatalarımızı ört!bizi korkularımızdan emin eyle!Rahman ve Rahim olan Allahım,bizi huzurunda rezil etme!

Peygamberimizin son konuşmaları:VEFATINDAN f6nceki son gfcnlerdir. Henfcz hasta değiller. Ama gf6revinin sona erdiğinin haberini almışlardır. Sahabesiyle steohblerini sıklaştırır.Anlatılmadık, uyarılmadık bir şey bırakmak istemez. İman edenlerine bfcyfck bir hazine bırakacaktır. Diğer din mensuplarının elinde olmayan bu bfcyfck miras “hadisler” olarak inane7 ve ibadet hayatımıza yansıyacaktır. Bir an ie7in biz de kendimizi O’nun Medine’sinde, tertemiz mescidinde oturmuş dinliyor gibi sayalım. Bakalım bu tertemiz ve nezih dudaklardan neler df6kfclfcyor.Şf6yle buyuruyordu: “Ben sizin f6ncfcnfczfcm. Ahirete sizden f6nce gideceğim. Mahşerde size şahitlik yapacağım. Vallahi şu an mahşerdeki (Kevser) havuzuma bakar gibiyim. Allah’a yemin olsun ki benden sonra sizin yeniden şirke bulaşmanızdan korkmuyorum. Sizin dfcnyalık uğruna birbirinizle boğuşmanızdan korkuyorum. Dfcnyanın fitnesine bulaşmanızdan korkuyorum.”* * *Biraz sonra dışarıdan bir adam gee7ti. Adam gf6rkemli bir gf6rfcnfcşe sahipti. Hz. Peygamber (sav) elleriyle adamı gf6sterip sordu: “Bu adam hakkında ne dersiniz?” Şf6yle dediler: “Bu f6yle bir adamdır ki, kız istemek ie7in bir kapıya giderse geri e7evrilmez. Bir konuda aracı olursa aracılığı itibar gf6rfcr. Sf6z sf6ylerse kulak kesilir.” Bu cevabı duyan Hz. Peygamber (sav) sustu. Cevap vermedi. Biraz sonra maddi durumu iyi olmayan, yoksullardan sayılan bir adam gee7ti. Hz. Peygamber (sav) onu kastederek sordular: “Peki, bu adam hakkında ne dersiniz?” Cemaat şf6yle cevap verdi: “Bu adam kız istemek ie7in bir kapıya gittiğinde reddedilir. Aracı olmak isterse itibar gf6rmez. Gfczel de olsa bir sf6z sf6ylediğinde dinlenmez.” Bu cevabı dinleyen Hz. Peygamber (sav) gf6rfcnfcşfcn değil, ie7 e2leminin, ruh dfcnyasının f6nemli olduğunu anlatma sadedinde şf6yle cevap buyurdu: “Şu son adam (gf6rfcnfcşteki yoksul adam) dfcnyalar dolusu (gf6sterişli) f6teki adamdan daha hayırlıdır.”Son zamanlarında bakışımızı sorguluyordu. İtibarın; kıyafete, gf6rfcntfcye, şan ve şf6hrete, zenginlik ve tanınmışlığa odaklandığı kısır bakışımızı eleştiriyordu.* * * Sahabesine iyi işlerle meşgul olmalarını f6ğfctlfcyordu. Orta -denge- unsuru bir millet olduklarını hatırlatıyordu. Son kitabın “Kuran” olduğunu, kendisine iman edenlerin ise sonsuz sevaplar kazanacağını belirtiyordu. Diğer peygamberlerle kendi iman edenlerini şf6yle tanımlıyordu: “Hz. Musa’nın kavmi şuna benzer. Bir adamın yanında işe7isi vardır. Adam, sabahleyin işe başladı ama f6ğleye doğru yoruldu. İşverenden fccretini istedi. İşveren fccretini verince de işe7i işi bıraktı. Sonra işveren başka bir işe7i buldu. Onlar da Hz. İsa’nın iman edenleriydi. Onlar da f6ğleye kadar getirilmiş işi alıp ikindiye kadar getirdiler. İkindi vakti olunca onlar da yoruldular. İşverenden fccretlerini istediler. İşveren onlara fccretlerini verip onları da gf6nderdi. Sonra işveren başka işe7iler buldu. Bu yeni işe7iler sizlersiniz, yani benim iman edenlerimdir. Onlar ikindi vaktine kadar getirilmiş işi oradan alıp gfcneşin batışına kadar getirdiler. Ve işi tamamladılar. Artık işveren işi bitiren bu yeni işe7ilere hak ettiklerini fazlasıyla verdi. Daha f6nceki işe7iler bunun fczerine işverene sordular: ‘Neden onlara daha e7ok verdin?’ O şf6yle cevap verdi: ‘Size hak ettiğinizi verdim. Zulmetmedim. Ama bunlara fazlasıyla verdim. Fazlasıyla vermek ise benim hakkımdır. Dilediğime hak ettiğinden fazlasını veririm’ ”Efendimiz (sav) sanki insanlığın inane7 şemasını veriyordu. Yorulan milletlerin yarıda kaldıklarını vurgularken, Mfcslfcmanlara da ikazda bulunuyordu: “Akşama kadar gf6remezseniz yani erken yorulursanız siz de ancak hak ettiğinizi alırsınız. d6tesini sakın beklemeyin.”* * *Son zamanlarında Medine’deki minberine daha e7ok oturmaya başladı. Bazen f6ylesine uzun konuşurdu ki yorulur ve minbere otururdu. Bir gfcn sabah namazından sonra konuşmaya başladı, f6ğleye kadar hie7 dinlenmedi. Namazdan sonra ikindiye kadar devam etti. Sonra akşama kadar devam etti. Diğer milletlerin hallerini anlatarak onların dfcştfckleri hatalara dfcşfclmemesini ikaz ediyordu. Kalp ve ruh hayatında takvayı anlatıyordu. Allah’ın ipini “Kuran’ı” bırakmayın diyordu. Kendisinden sonra gelişecek fitneler konusunda uyarılarda bulunuyor, fitnede taraf olmamayı istiyordu. Merhamete vurguda bulunuyor, sermayedeki Allah’ın hakkını -zeke2t ve sadakayı- anlatıyor, muhtae7lara el uzatmayı emrediyordu. Sanki hayata dair anlatılmadık hie7bir şey bırakmıyordu. Kabrin ve mahşerin kapısını aralıyor ve oradan aldıklarını -insanların anlayacağı bir fcslupla- aktarıyordu Tfcm Mahmatlı'lı hemşehrilerimin Mevlfcd Kandili Mfcbarek olsun.